Camping Village Laguna Blu     

Słynie z produkcji wina, oliwy z oliwek, serów i makaronów. Wśród ważniejszych obiektów oraz zabytków Sassari warto zobaczyć uniwersytet założony w 1562 roku przez Jezuitów, a działający do dnia dzisiejszego. Warto również odwiedzić tutejszą katedrę, wybudowaną w XII, następnie przebudowaną w tylu romańskim. W latach 1435-1518 świątynia została radykalnie zmieniona na styl gotycki, a w XVII-XVIII wieku powstała obecna barokowa fasada katedry. Wokół świątyni rozciąga się gęsto zabudowana, pełna kościołów stara średniowieczna dzielnica , a na północ od niej stoi elegancka Fonte Rosello, ogromna, późnorenesansowa fontanna.

Jednak to właśnie La Pelosa została swego czasu wytypowana jako druga najpiękniejsza plaża w całych Włoszech i ósma w Europie. O tym wyborze zadecydował drobny biały piasek, zapierające dech w piersiach widoki i niezwykły kolor wody. Morze w tym miejscu w zależności od pory dnia wydaje się błękitne albo turkusowe. Jest to także jedno z niewielu miejsc, w którym wprost z elegancko przystrzyżonego trawnika, można zejść do krystalicznie czystego morza.

Plaża znajduje się około 2 km od niewielkiego kurortu o nazwie Stintino (ok. 1500 mieszkańców), który leży na wysuniętym cyplu północno zachodniej Sardynii. Miasteczko bierze swoją nazwę od l'isthintino, co w dialekcie sassarese oznacza jelita, wnętrzności (zapewne ze względu na jelitowaty kształt cieśniny lub półwyspu, na którym powstało miasteczko). Stintino swoje powstanie zawdzięcza decyzji rządu włoskiego, który w 1885 roku zadecydował o stworzeniu na wyspie L'Asinara, którą widać po drugiej stronie przesmyku, lazaretu oraz kolonii karnej, która w 1977 została przekształcona w więzienie o zaostrzonym rygorze. Od 1997 roku Asinara jest parkiem narodowym i jest jedynym miejscem występowania miniaturowego białego osła, od którego wzięła się jej nazwa.

W Alghero widać wyraźny wpływ kultury hiszpańskiej,  ponieważ miasto od 1353 roku było we władaniu Aragończyków, którzy kilkanaście lat później wypędzili rdzennych mieszkańców w głąb wyspy po wykryciu spisku mieszkańców przeciwko królowi. Miało to ogromny wpływ na architekturę, przez co siatka ulic zbudowana jest na wzór katalońskich miast, a liczne kościoły, budynki i place w dużym stopniu przypominają te z hiszpańskiej Katalonii do tego stopnia, że starówka nazywana jest Barcelonettą (małą Barceloną). W XVII wieku kataloński został uznany za oficjalny język w mieście, w tej chwili 22.4 % ludności mówi w dialekcie Algherese (archaiczna odmiana katalońskiego), a tabliczki z nazwami ulic są w dwóch językach.

Będąc w Alghero warto nie tylko zwiedzić starówkę, katedrę, przejść się murami i wejść na jedną z  wież, ale również spróbować tutejszej kuchni, która jest swoistą mieszanką sardyńsko-włosko-hiszpańską. Jeśli nie ma się ochoty na aktywny wypoczynek warto skorzystać z rozpoczynających się na zachód od portu pięknych piaszczystych plaż. Najwięcej turystów odwiedza plaże na via Lido, ale warto wybrać się trochę dalej, na plaże w pobliżu lasu sosnowego (Maria Pia), ponieważ są mniej zatłoczone lub na „karaibską” plażę La Pelosa do Stintino.

Trekking

Capo Caccia jest jednym z najbardziej dziewiczych miejsc na Sardynii. Na lądzie utworzono w 1970 roku niezwykły rezerwat przyrody Parco di Porto Conte, który obejmuje niemal trzy tysiące hektarów. Jest to wspaniały ogród pełen unikalnych roślin na skalę światową.  Spotkamy tu białe osły z Asinary, dzikie konie z Giary, daniele, dziki, kuny, lisy oraz egzemplarze kiedyś licznie występującego sępa. Dzięki wytyczonym  szlakom o zróżnicowanej skali trudności to doskonałe miejsce na trekking.

Nurkowanie

Wybrzeże Capo Caccia to także idealne miejsce dla miłośników nurkowania – jest tu około 20 różnych miejsc nurkowych, dostępnych z przewodnikiem. Woda morska jest krystalicznie czysta, a zalane jaskinie są pełne kolorowych ryb i roślin morskich, w tym czerwonych korali. Większość miejsc nurkowych jest dostępna dla każdego nurka. Największa podwodna jaskinia i na pewno najbardziej znana to Nereo o głębokości 33 m. Jest to gigantyczny system krasowy, będący jednocześnie największą jaskinią na świecie. 

Wspinaczka

Na Capo Caccia znajduje się popularna skalna droga Via Ferrata del Caribol. Pochodzące z włoskiego słowo via ferrata oznacza „żelazną drogę”. Tego typu skalne szlaki są zabezpieczone stalowymi linami i stopniami, wymagają też użycia sprzętu: uprzęży, lonży i kasku. Są łatwiejsze niż drogi wspinaczkowe, jednak trudniejsze niż zwykłe trasy, ponieważ wymagają lepszej kondycji i obycia z ekspozycją. Ferrata del Cabirol nie jest oczywiście przeznaczona dla „niedzielnych” turystów, lecz dla osób mających za sobą doświadczenie w skalnej wspinaczce. Widoki na trasie są spektakularne, cały czas idzie się przy morzu, często z pomocą stalowych stopni pokonując przepaście. Ścieżka jest dość krótka (koło 2 godziny trawersowania), ale na pewno warta przejścia.

Rowery

Decydując się na wycieczkę rowerową na trasie Alghero -Capo Caccia-Alghero mamy do przejechania około 50 km. Po drodze mijamy między innymi: piaszczyste plaże Maria Pia, sosnowe lasy, zatokę Lazzareto, prehistoryczną osadę Palmavera, rezerwat przyrody Parco di Porto Conte, aragońską wieżyczkę na klifie Punta Gilio oraz Jaskinie Neptuna.

Położona na wysokości poziomu morza, pełna niespotykanych form krasowych. Historia Jaskini Neptuna sięga czasów prehistorycznych, a jej wiek szacuje się na ponad 130 milionów lat. Ta krasowa grota zachwyca nie tylko swoją długością (ok. 4 km, z czego dla turystów udostępniono blisko 580 m), ale też mieniącą się różnymi kolorami wodą i bajkowymi formami skalnymi.

Do samej jaskini  na przylądek Capo Caccia dostać można się drogą lądową lub morską. W pierwszej opcji podróżujemy wypożyczonym samochodem, autobusem, ale również na rowerze, ponieważ większy jej odcinek stanowi ścieżka rowerowa z niesamowitymi widokami oraz okolicznymi atrakcjami jak ruiny twierdzy Palmavera. Następnie pokonujemy widowiskowe skalne schody Escala del Cabiro liczące ponad 650 stopni . W drugiej opcji wybieramy rejs statkiem korzystając z portu w Alghero (podróż trwa ok. 20 min.). Po wykupieniu biletu wstępu przewodnicy oprowadzają po jaskini, opowiadają historię form krasowych oraz słodkich jezior, które niedawno odkryto wewnątrz jaskini.

Przed wyprawą należy upewnić się w biurze informacji turystycznej, że Jaskinia Neptuna jest otwarta. W przypadku niesprzyjających warunków pogodowych, szczególnie silnego wiatru, grota może być niedostępna dla zwiedzających. Bywa też, że warunki pogodowe pozwalają na wycieczkę statkiem, jednak nie pozwala na zbliżenie się łodzi do wejścia do groty. Warto upewnić się wcześniej.